محیط رسوبی و تاریخچه دیاژنز سازند فهلیان در تاقدیس لار، جنوب زون ایذه

سازند فهلیان شامل توالی کربناته نسبتاً ضخیمی از گروه خامی به سن نئوکومین – بارمین می باشد. مطالعات صورت گرفته بر روی این سازند در تاقدیس لار واقع در زون ایذه، منجر به شناسایی 25 ریزرخساره در 4 کمربند رخساره ای شد. در سازند فهلیان بقایای موجودات چارچوب ساز نظیر مرجان های هرماتیپیک و جلبک ها از گسترش بسیار اندکی برخوردار بوده و رخساره های دانه­پشتیبان شول دارای گسترش بسیار زیاد و مطلوبی هستند. محیط رسوب­گذاری سازند فهلیان در تاقدیس لار رمپ کربناته هموکلینال تعیین گردید و با توجه به گسترش رخساره های دانه غالب، احتمال می رود سازند فهلیان در یک رمپ رو به باد نهشته شده است. به نظر می رسد سازند فهلیان در منطقه مورد بررسی به صورت مجموعه های ساحل – سدی (barrier – bank complexes) تشکیل شده است و با توجه به گسترش رخساره های گرینستون بایوکلستی، بایوکلست-پلوئید وکستون-پکستون، ماسه سنگ های آهکی و وجود استروماتوپوراید در سازند فهلیان، و ضخامت قابل­ملاحظه­ا ی رخساره شول احتمال می رود محیط رسوبی سازند فهلیان تحت تأثیر امواج قرار داشته است. از مهم­ترین فرایندهای دیاژنزی موثر در سازند فهلیان در تاقدیس لار می توان به انحلال، میکرایتی شدن، تراکم، دولومیتی شدن، دولومیت زدایی، سیلیسی شدن، پیریتی شدن، سیمانی شدن و شکستگی، در مراحل مختلف دیاژنز دریایی، متئوریک، دفنی و تلوژنز نام برد.